ForntextaSkrifarinnKristín Þorgrímsdóttir sími:
861 5443
|
|
|
|
||
Myndasafn IV Miniaturar
Sölustaðir Markaðir
Örnámskeið (væntanleg)
English
(due soon) Please e-mail if you have some questions.
|
Teikningar
(í vinnslu) Íslensk handritalist Eina bókin sem ég hef eignast um list íslenskra
miðaldahandrita er Íslenzka teiknibókin
eftir Björn Th. Björnsson listfræðing, útgefin árið 1954 í Kaupmannahöfn. Í
bók sinni skoðar Björn myndir og skraut íslenskra miðaldahandrita út frá
listfræðilegu sjónarhorni og rekur þróunina með tilliti til listasögu
almennt. Teiknibækur Á miðöldum var alvanalegt að myndefni væri afritað úr einu handriti yfir
í annað og þótti sjálfsagt, ef ekki æskilegt eins og á snemm-miðöldum
kristinnar Evrópu. Markmið
kirkjunnar var ekki að fara nýjar og ótroðnar slóðir eða finna nýjar víddir í
listsköpun, heldur viðhalda trúnni og breiða hana út með ákveðnum og íhaldssömum
hætti. Sú hefð hélst langt fram eftir miðöldum. Lýsingarmeistarar í Evrópu komu sér
smám saman upp safni fyrirmynda og bjuggu jafnvel til úr því s.k. teiknibækur, en þær byrjuðu oft sem lausar
blaðsíður, eða bútar með teikningum á. Það var
ekki fyrr en kom fram undir 1400 að ekki þótti lengur sjálfsagt að ganga í
myndir annarra til að afrita þær. Þá var listamaðurinn, eins og við þekkjum
hann í dag, kominn fram og vildi vernda teikningar sínar.
Myndefnið Trú & tákn Eins og
áður segir þótti það gríðarlega mikilvægt á miðöldum, ekki síst á fyrstu
öldum kristni, að farið væri með trúarleg tákn á réttan máta, svo ekkert
misfærist í túlkun þeirra og þar með trúarinnar. >>> Trúartákn Fólk Helstu
sérkenni snemm-miðaldamynda eru hálf svipbrigðalaus andlit fólks, ýktar
líkamsstellingar og einkennileg hlutföll ólíkra líkamshluta, eins og t.d. of
stór höfuð og hendur miðað við líkamann í heild. Andlit
Teikningar af andlitum má
auðvelda sér með einföldum reglum (sjá teikningar…). Klæði Fellingar
í klæðum fólks, tjöldum o.þ.u.l. voru gerðar með ólíkum hætti eftir stílgerð.
Dýr Alls
kyns kynjaverur og dýr voru teiknuð. Einhyrningar
og drekar voru vinsælt myndefni, táknuðu vitaskuld hið góða og hið illa í
trúarlegum ritum. Jurtir Er leið
á miðaldir varð æ algengara að nota jurtaríkið í skreytingar. Jafnvel
skordýr fengu sitt pláss á bókasíðum miðalda. Landslag Himintungl Byggingar Landakort Fjarvídd / þrívídd Því er
oft fleygt að miðaldamenn hafi ekki kunnað eða notað fjarvídd og þrívídd í teikningum
sínum. Þetta er auðvitað fjarstæða því vissulega var teiknað í fjarvídd og þrívídd á miðöldum. Hæfileikar
lýsara, rúbrikatora og miniatora fengu hins vegar ekki byr undir vængi fyrr
en á síð-miðöldum. Það var miklu fremur þörf og kröfur þess tímaskeiðs sem
þeir lifðu og hrærðust á sem réði því hvert þeir fóru í list sinni heldur en vankunnátta
eða hæfileikaleysi. Á það
ber að leggja áherslu, að ákaflega strangar reglur voru viðhafðar um
myndskreytingar í trúarlegum ritum. Myndir áttu að vera eins nákvæmlega
afritaðar og kostur var - svo ekkert misfærist í túlkun og útbreiðslu
trúarinnar. Tákn og uppsetning myndefnis og jafnvel litir lutu ákveðnum
reglum. Bókagerðarlist
og allt sem henni fylgdi, þ.m.t. myndskreytingar, var ekki afsprengi
kristninnar, heldur tæki frumkvöðla kaþólsku kirkjunnar til að breiða út
boðskapinn um hinn eina og sanna guð. Kirkjufeðurnir voru m.a.s. sumir
hverjir andsnúnir myndskreytingum, sem þóttu minna um of á heiðin trúarbrögð
fortíðar. Raunar fór svo að kristna frum-kirkjan bjó svo um hnútana að aðeins
voru gerðar og afritaðar myndir með táknrænt gildi og þá var megin áherslan
alls ekki á hversu vel var teiknað, heldur það sem táknin sögðu þeim er þau
sáu. Þannig áttu ólæsir, í
nútímaskilningi þess hugtaks, að geta skilið boðskapinn út frá myndunum
einum. Læsi á texta var ekki einungis
mikilvægt heldur einnig læsi á myndir og tákn.
Myndir og skraut var hægt að afrita með
nokkrum aðferðum. |
|
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
Hér má
sjá þrjá nagla. Naglarnir:
táknrænir fyrir krossfestingu Krists. Talan 3:
heilög þrenning. |
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|